10 Şubat 2015 Salı

Tatil Bitti...

   Bu hafta çok zor geçti.Hem tatilin bitimi ve okul hazırlıkları, hem hastalıklar, bir yandan boş durmak ta olmaz fırsat buldukça bir şeyler örmek şart. ;)
Neyse ki okul açıldı, her ne kadar hava bozsa da ve grip yakamızı bırakmasa da çocukların okulda olması biraz nefes almamı sağlamıyor değil.Geçen hafta önce kardeşimi askere uğurladık.Sonra Annemi tedavisi için hastaneye yatırdık.Allah a şükür ki bugün çıkardılar tedavisi evde devam edecek (kemoterapi tedavisi alıyor).
Deryanın Dünyasından dikişsiz boyunluk
Ben biraz etol havası verdim.

ve yumuşacık kedi Turunç onu çok sevecek sahibini arıyor

Evde olduğum her an elimde bir şeyler örmeye çalışıyorum.Geçen hafta teslim ettiğim siparişlerim için tekrar teşekkür ediyorum.Beğeni ve taktir mesajlarınız bana güç veriyor.Örmeye ve yeni tasarımlar bulmaya heveslendiriyor.Ayrıca çabalarıma destek veren ve benim her adımımda arkamda olup bana güvenen ailemede teşekkür ederim. Küçük Adımlarla başlıyorum, geç kalmış olsam bile bir yerlerden başlamak gerek.
Bu hafta sayfamdaki takip sayım neredeyse ikiye katlandı.Yeni siparişler alıyorum ve bu beni çok mutlu ediyor inanın. Hayır maddi boyutu bir yana ki (zaten maddi olarak çok cüz-i birşey kazanıyorum),yaptığım her bir iş sevgimle ve heyecanla örülüyor.Bu hafta sevgili Dayım şirketinde bana harika bir jest yaparak kartvizitimi basmış.Çok çok mutlu oldum ve yaptığım işte bir adım daha ileriye gittiğimi hissediyorum.Geriside gelir inşallah.

İnsanın en değerli varlığı onu seven ve destekleyen ailesi olması ve ben bu konuda çok zengin biriyim şükürler olsun.Evet iyi yaşamak için paraya ihtiyacımız var, ama gönlü boş ve arkasında sevenleri olmayan bir insan , milyarları olsa ne olur. Sağolun ailem ve bu yazıyı okuyup düşüncelerimi ucundan köşesinden dokunan herkese. Görüşmek Dileğiyle... :)
bu hafta tatil bitmeden çocuklarla origami yaptık

ve bu aralar kediler her yerde karşımda seviyorum sizi miyavv 

22 Ocak 2015 Perşembe

BLOG YAZMAKTA BiR SANAT;

   Hayat, bizi bazen öyle hızlı savuruyor ki, önemsiz şeyler yüzünden kendimizi, hayallerimizi, niyetlerimizi hep ama hep öteye erteliyoruz.Ve sonra önemini yitiriyor yada unutuluyor.
   İlk blog yazmaya başladığımda ne hevesli başladığımı hatırlıyorum da; ya şimdi. Şehirden şehir e taşın; çocuklar, okul, ev, derken bazen öyle oluyor ki bilgisayarı açıp bakamıyorum bile. Aslında ilk hedefim yaptığım örgü ve tasarımları bu blogta paylaşmak; paylaşırken öğrenmek, öğrenirken yeni işler tasarlamak ve eğer becerebilirsem bunlardan bir kazanç sağlamaktı. Fakat üretimim devam etse de kendi reklamımı yapamıyorum sanırım.
   Uzun zamandır yaptığım işleri, sayfamda yer alan yenilikleri sizinle de paylaşayım dedim. Buyurun bakalım Adana dan İstanbul a hayatımın arasında ki ayrıntılar.
Sünger Bob 

dna yı çözdük

bebeklerin ayağını süsledik

okula hazırlık yaptık

doğum günleri kutladık

kuzucukları yatırdık

şapkaları süsledik

my littlle pony leri baştacı yaptık



daima genç ve kedi tutkunlarını sevindirdik

şovalyeleri selamladık



kulaklarımızı unutmadık

siparişler aldık ve harıl harıl çalıştık
   İşte bunca zaman boş durmadım tabi ki ördüm ördüm ördüm,Yukarıdaki her bir ürün el emeğim göz nurum uykusuz gecelerim demektir ve her biri siparişle yapılır.Çevremdeki insanlar bana emeğimi çok ucuza sattığımı emeğime yazık olduğunu söylese de; ben inanıyorum ki ''Çok veren maldan,az veren candan olur'' Emeğimi taktir edip bana fazlası ile maddi manevi geri dönen herkese teşekkür ederim.Görüşmek Dileğiyle...